Theorie: Caroline’s verhaal – blog –

Verhaal van Caroline

Caroline wordt om 6 uur ’s ochtends wakker, maar kan dan nog wel een paar uur slapen. Nadat ze met de kinderen heeft ontbeten en naar school heeft gebracht, rijdt ze door naar kantoor. Ze heeft een goed betaalde baan en haar werkgever en collega’s zijn aardig. En toch gaat ze niet met plezier naar haar werk en aan het einde van de dag is ze leeg – alsof het leven uit haar is gezogen.

Caroline is dat afgelopen jaren meer kilo’s aangekomen dan haar lief is. Ze weet dat ze meer moet bewegen en anders moet eten, maar ze heeft de energie niet om hieraan te werken als ze thuis komt na een dag werken. Het gebrek aan energie zorgt er ook voor dat ze ongeduldig en snel geïrriteerd is. Dit belast haar relatie met haar kinderen en partner.

Caroline heeft boeken gelezen over time management, stress management, meer beweging, gezonder eten, opvoeden, relaties, maar niks schijnt te werken. Haar leidinggevende heeft haar een aantal punten tot verbetering meegegeven en heeft een actieplan ontwikkeld om op te volgen.

Ze moet meer flexibel zijn en werken aan haar persoonlijke vaardigheden. Ze is naar seminars geweest, heeft een coach gehad en werkt ijverig door om de doelen van het plan te behalen, maar ze boekt niet heel veel vooruitgang.

Caroline wil veranderen. Ze wil groeien. Ze is gemotiveerd en heeft focus, maar het werkt niet. Ze stelt zichzelf de volgende vragen voortdurend:

• Wat is er mis met me?
• Wat zie ik over het hoofd?
• Waarom kom ik niet vooruit?
• Wat moet ik nu doen?

Als je met Caroline koffie zou drinken en ze vraagt je om hulp wat zou je haar vertellen?

• Moet ze het harder proberen?
• Moeten haar doelen helderder en meer smart worden geformuleerd?
• Misschien helpt therapie?
• Heeft ze een personal trainer/leefstijlcoach nodig?
• Misschien een supportgroep?
• Op zoek naar een nieuwe baan? En zo ja, naar wat voor baan zou ze op zoek moeten?

Voordat we deze vragen beantwoorden moeten we even een paar jaar terug in de tijd. Toen Caroline naar school ging had ze goede cijfers. Ze was niet het meest populaire meisje op school, maar ze lag goed bij de meeste docenten en leerlingen en had eigenlijk nooit problemen. Haar docenten spraken haar wel veel aan op haar verlegenheid en moedigde haar aan om uit haar schulp te komen. Ze kreeg ook waarschuwing dat ze moest werken aan haar betrokkenheid en prestatie bij gymlessen.

Caroline haar ouders hadden gewild dat ze minder tijd op haar kamer en meer tijd met andere kinderen en haar familie had doorgebracht. Ze wilden dat ze meedeed met teamsport en andere groepsactiviteiten. Ze gebruikten in haar buurt de woorden als niet zo sociaal en vroegen zich af of ze misschien een stoornis had. Hun angsten versterkten Caroline’s verlangen om in controle te zijn en alles georganiseerd te houden. Sinds dat ze klein was, was ze altijd netjes geweest en hield ze ervan dat spullen op een vast plek waren opgeruimd. Caroline’s ouders zagen eens een programma over OCD en vroegen zich af of ze dat misschien had.

Toen ze ging studeren besloot ze om een therapeut te bezoeken nadat ze kennis had gemaakt met psychologie college. Na het horen van de professor en het lezen van de bijbehorende boeken was ze ervan overtuigt geraakt dat er iets niet normaal aan haar was en dat ze hulp nodig had. De therapeut had geprobeerd om haar te leren hoe ze zich comfortabeler kon voelen bij de rommel die haar kamergenoten in het studentenhuis maakten.  Wat ze leerde leek logisch, maar het effect was voor de korte termijn. Op de lange termijn leek het niet te lukken dat dit bleef hangen. Ze ging niet meer naar de therapeut en vond van zichzelf dat het haar ontbrak aan discipline en motivatie.

Caroline haar hele leven hadden de mensen in haar omgeving haar ervan overtuigd dat er iets mis was met haar. Na een poosje is ze dit gaan geloven. Ze zouden er toch niet allemaal naast zitten?

Caroline is hierin niet de enige. Ik heb ontdekt dat er veel mensen zijn die gefrustreerd zijn, omdat hun pogingen en inzet om het leven en de carrière te creëren die ze voor ogen hadden niet lukt. Uit onderzoek blijkt dat als je een baan hebt waar je het echt naar je zit hebt en de omgeving bij je past je eerder een uitzondering bent dan dat dat gewoon is.

Caroline kan zich alleen gaan richten op haar gezondheid en meer energie door meer te bewegen, gezonder te eten en beter te slapen. Echter veel gezondheidsproblemen komen door problemen met werk. Veel medewerkers vinden dat werk de grootste bron van stress is in hun leven. Deels komt dit omdat we de meeste uren die we wakker zijn besteden aan werk dan andere activiteiten. Is je baan niet passend voor jou dan heeft dan een dramatisch negatieve impact op je leven.

De hoeveelheid stress die je ervaart van je werk heeft volgens Marc Cullen MD (professor van Yale University) te maken of je werk bij je past of niet. Het moet passen bij jou persoonlijk, je stijl van werken en andere behoeftes in je leven. Voel je je aan het einde van de dag boos, vervreemd en uitgeput misschien heb je dan meer nodig dan alleen ander werk. Het grootste probleem is meestal dat je bij de organisatie of het werk niet past. Als dit zo is los het op!

Niet het juiste werk kan leiden tot:

• Het niet duidelijk kunnen krijgen waar je blij van wordt
• Een doof gevoel een leegheid
• De emotie woede komt regelmatig voor
• Het gevoel dat je zwak bent en jezelf verliezen
• Eenzaamheid
• Je eigen richting kwijt zijn

Oké er is het e.e.a. herkenbaar wat nu?

Ontdek wat past bij jouw passie en waar je goed in bent. Dat klinkt makkelijk, er moet ook brood op de plank komen hoor ik mijn klanten vaak zeggen, maar:

Als je vast zit in een baan waar je niet heel blij meer van wordt, maar je bent angstig om te gaan doen waar je echt blij van wordt, omdat de (financiële) veiligheid die je huidige biedt voor je familie toch heel veel waard is? Maar als het je ongelukkig maakt wat biedt je je familie eigenlijk?

Wat zou je Caroline adviseren?